Hoe ik (weer) yogales ging geven

- 11 mei 2020 -

In maart schreef ik een aantal posts op Facebook over hoe ik weer begon met het geven van yoga les.

Over de catering Puur Gianni

Toen ik lid van FB werd, ik schat zo’n 10 jaar geleden presenteerde ik mezelf met onze kok-aan-huis en pizza op locatie catering ‘Puur Gianni’, de catering die ik in 2008 begon rond het kooktalent van echtgenoot Gianni. Veel leuke dingen mee gedaan en op veel leuke plekken geweest, kostbare ervaringen opgedaan, maar ja, na zo’n zeven jaar hard werken werd het me duidelijk dat ik er niet echt heel gelukkig van werd. Een onderneming draaiende houden kost veel tijd en aandacht en mijn belangstelling ging steeds meer uit naar de dingen waar ikzelf mee bezig was.

Al bestaan we nog steeds en Gianni op feestjes en partijen nog altijd de lekkerste pizza’s bakt, zijn de catering activiteiten op een lager pitje gekomen. Gianni is zeker nog te boeken en de complimenten voor zijn bakkunsten zijn als vanouds lovend.

Het Andes Pad gaat over oude inheemse wijsheid waar een diepe verbondenheid met de aarde en de kosmos samengaat met de wetenschap dat alles bestaat uit levende energie. Het versterken van de connectie met de natuur, de aarde en de kosmos en het verfijnen van energetische waarneming evenals een betere kijk op wie je zelf bent en hoe je eigen kracht te versterken ten dienste van een groter geheel, maken onderdeel van dit pad. Voor mij is dit alles een helpende richting in mijn dagelijks leven. Ook laat het mijn hart regelmatig barste van verlangen naar de vrijheid, de schoonheid, de liefde en de vreugde die ik ervaar(de) wanneer ik me verbonden voel/me verbind met deze dimensies.

2010

Over DeGoedeStroom & het AndesPad

In 2017, na vele wandel- en fietstochten in de Kempen -die ik nodig had om inspiratie op te doen voor mijn eigen website-, was in december van dat jaar DeGoedeStroom online. De activiteiten die ik ermee onder de belangstelling wilde brengen, gingen voornamelijk over de levensvisie van de inheemse bewoners van de Andes. Met een unieke kijk op de werkelijkheid bood de Andesvisie, waar ik in 2008 mee in aanraking kwam, me een venster naar een realiteit van grote vrijheid & schoonheid. Met lezingen over de Andes Mystiek, workshops, cursussen en een reis naar Peru die ik vorig jaar organiseerde, gaf ik uiting aan mijn grote liefde voor dit perspectief. Het Andes Pad gaat over oude inheemse wijsheid waar een diepe verbondenheid met de aarde en de kosmos samengaat met de wetenschap dat alles bestaat uit levende energie. Het versterken van de connectie met de natuur, de aarde en de kosmos en het verfijnen van energetische waarneming evenals een betere kijk op wie je zelf bent en hoe je eigen kracht te versterken ten dienste van een groter geheel, maken onderdeel van dit pad. Voor mij is dit alles een helpende richting in mijn dagelijks leven. Ook laat het mijn hart regelmatig barste van verlangen naar de vrijheid, de schoonheid, de liefde en de vreugde die ik ervaar(de) wanneer ik me verbonden voel/me verbind met deze dimensies.

2013, na een ceremonie met de Qero

Over Oki-do yoga | Hooggevoeligheid

Op 20-jarige leeftijd (1985) begon ik met Oki-do yoga, een yoga vorm genoemd naar de grondlegger M Masahiro Oki (1921 – 1985). Zestien jaar ben ik intensief verbonden geweest met Okido. In Nederland volgde ik talloze seminars in de dojo van Laren en van 1991 tot 1994 woonde ik in de Oki-do Shudojo in Italië. Hier is mijn oudste dochter geboren.

Vooral de filosofie van Oki-do heeft me gevormd. Oki Sensei legde de nadruk op het inzetten van oefeningen, voeding en meditatie om je (lijf) weer te laten luisteren naar je Levenskracht. Als kind ben je verbonden maar met het opgroeien raak je de relatie met je lijf kwijt en daarmee de potentie van je levenskracht.

Net zoals het Andespad, is ook Oki-do yoga een pad van het hart.

Maar na 16 jaar stopte ik vrij plotseling. Ik was bezig met de lerarenopleiding van Oki-do en al die tijd had ik zeker geweten dat ik yogadocente wilde worden en gaf op kleine schaal ook al les. Maar ik werd een andere kant opgestuurd, ik voelde duidelijk dat wat ik deed, voor toen, niet meer klopte.

Het was tijd om mijn gevoelsleven diep onder de loep te nemen. Ik begon lessen te volgen in intuïtieve ontwikkeling en ook vond ik een fijne therapeute die me begeleide tijdens persoonlijke sessies. Hierdoor kwam ik mezelf voor het eerst tegen in mijn hooggevoeligheid en in alles wat daarbij komt kijken. Het hielp om mezelf (al) wat beter te begrijpen. Met yoga had ik er al die jaren voor gezorgd dat ik bleef functioneren, het bracht de nodige balans om het leven aan te kunnen. Maar de oorzaak waarom ik zo snel van slag was, last had van overmatige niet reële angsten, stress en chronisch een gebrek aan energie had ondanks dat ik bewust omging met mijn lijf, werd er niet mee verholpen.

Gelukkig is hooggevoeligheid nu in grote kringen een geaccepteerd begrip, ook in de regulieren psychologie en wordt het over het algemeen serieus genomen. En dat is zo goed.

Mijn oog valt deze laatste dagen op tal van stukjes waarin leeftijdsgenoten schrijven over een lange worsteling met hooggevoeligheid zonder te weten wat er aan de hand was en geleidelijk aan er achter gekomen zijn wat het grote knelpunt in hun leven is (geweest). Zo ook bij mij.

Hooggevoelig zijn is niet makkelijk want het vraagt om een manier van leven die vaak haaks staat op wat de maatschappij van je verlangt, op wat als normaal beschouwd wordt.

Zo vaak heb ik een rem moeten zetten op wat ik deed of wilde en veel onzekerheden en angsten in de communicatie met anderen moeten overwinnen (want je voelt en ziet zoveel en vaak klopt het dan niet met wat zich voordoet of wat als normale communicatie wordt beschouwd of je bent overprikkeld en trekt verkeerde conclusies, om zo maar twee voorbeelden te noemen). Maar wat ik zo als een last heb ervaren, wordt in de acceptatie een kracht. Zonder de hooggevoeligheid zou mijn leven er heel anders hebben uitgezien. Ik ben zo gedwongen geweest om steeds pas op de plaats te maken en hierdoor heb ik andere dingen ontwikkeld zoals de diepe verbinding die ik nu met mezelf voel. En dat is een geschenk wat ik niet zou willen missen.

In maart geef ik in Eindhoven, Veldhoven en Geldrop proeflessen Aplomb yoga. Graag vertel ik over mijn lange relatie en liefde voor yoga. Het is een beetje een lang verhaal geworden en daarom post ik het in stukjes.

Oki Sensei

Fysieke klachten

Zo’n 15 jaar lang deed ik niks met yoga en in die jaren was ik bezig met het gezin, moeder zijn van 3 dochters en met de dingen waarover ik in eerdere posts schreef: de catering ‘Puur Gianni’, met intuïtieve ontwikkeling en met de leringen uit de Andes tradities. En toen liep ik tegen de 50, zo’n 4 jaar geleden, en kreeg ik een serieuze lichamelijke klacht waar ik niet omheen kon. Een baarmoederverzakking zorgde voor het nodige ongemak en ik ging op consult bij een bekkenfysiotherapeut. Tot mijn grote verbazing stelde zij, al bij het eerste consult, een operatie voor. Er zou dan een matje geplaatst worden in de buik om de baarmoeder op zijn plek te houden. Niks geen onderzoek naar de oorzaak en niet eerst met gerichte oefeningen proberen de baarmoeder te liften. Dat vond ik echt heel raar. Vanuit mijn Oki-do achtergrond, waarbij ik leerde over het zelfherstellend vermogen van het lichaam en hoe dit vermogen aan te wakkeren, is het voorbij gaan aan dit onderzoek onbegrijpelijk. En daarbij, ik had ook artikelen gelezen over uiterst giftige matjes, die na te zijn geïmplanteerd, verkleefden met de organen met als gevolg dat deze er niet uitgehaald konden worden toen bleek dat het matje pijn en overlast veroorzaakte. Met onherstelbare schade als gevolg. Om te kijken wat ikzelf kon verbeteren om mijn baarmoeder weer op de juiste manier te ondersteunen, nam ik contact op met mijn vroegere yoga docente. Ik vroeg haar advies hoe ik mijn interne organen kon liften. Als huiswerk na het consult kreeg ik een serie oefeningen mee en hiermee ging ik aan de slag. Door het doen van de oefeningen kreeg ik nieuwe inzichten over mijn lijf, en ik merkte hoe vast ik zat in bekken, rug, schouders en nek. Het viel zwaar tegen….. Een serieuze aanpak om het tij te keren was hard nodig!

Zoals ik zo vaak in mijn leven heb ervaren, wanneer er een oprechte vraag is, volgt het antwoord. Het antwoord kwam toen ik op ‘n feestje ‘n vroegere mede Oki-do studente tegenkwam, Maartje van Hooft. Ik raakte met haar aan de praat en zij vertelde me over haar yoga school met haar eigen methode ‘Aplomb’. Ik was geraakt door haar open vriendelijke houding en uitstraling en ik besloot haar boek Aplomb Yoga te kopen. Het eerste jaar deed ik, aan de hand van haar boek, aan zelfstudie. En ook meldde zich een kennisje die graag yogales van me wilde omdat zij veel bekken problemen had. Ik ging haar de oefeningen doorgeven die ik zelf oefende en zij boekte vooruitgang; haar bekken klachten werden beduidend minder. Zelf raakte ik ook steeds enthousiaster want ik kreeg vat op de blokkades in bekken, rug, schouders en nek en in de volgende jaren ging ik bij Maartje bijscholen. Mijn baarmoeder kwam steeds meer op zijn plek en mijn kennisje boekte zoveel vooruitgang dat ze kon gaan tennissen (iets wat ondenkbaar was geweest toen zij net op les kwam!). En zo ook zie ik dat andere cursisten, die in de jaren erop op les kwamen, vooruitgang boeken in houding, beweging en coördinatie vermogen.